Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Δε με νοιάζει τι κάνουν του κόσμου τα παιδιά!



Και κάπου εκεί γίνεσαι αυτό που πάντα φοβόσουν .... η μάνα σου!!!!! Πιστεύεις ότι εσύ θα είσαι η εξαίρεση στον κανόνα και θα αποφύγεις όλα εκείνα τα κλισέ που συχαινόσουν  να ακούς από τους γονείς σου!!!! και από τη μια στιγμή στην  άλλη ακούς τον εαυτό σου να ουρλιάζει : έτσι να μιλάς στους φίλους σου σ' εμένα θα μιλάς πιο όμορφα το άκουσες ????
Δεν μπορώ να καταλάβω όμως ποια ακριβώς στιγμή χάνεται η μπάλα. Ξεκινάς με τις καλύτερες των διαθέσεων και υποσχέσεις  για αιώνια κατανόηση..... Μάλλον είναι εκεί στο πρώτο " όχι , μη, πρόσεχε" που αρχίζει το κακό. για να εξελιχθεί στο  " Τί λεμεεεεεε??? "  ή "Εκατό φορές το είπα δεν πηδάμε πάνω στο κρεβάτι" ( άσχετα αν ψοφάς κι εσύ κάποια στιγμή να το κάνεις αλλά είσαι 1000% σίγουρη πως με το πρώτο σάλτο θα βρεθείς στο κρεβάτι της από κάτω να  κοιτάζει μια εσένα μια το τρύπιο ταβάνι της με απορία!!!!!)
  Νομίζω πως από κει και πέρα είναι πολύ εύκολο να σε πάρει η κάτω βόλτα  και να πεις " πάλι γέμισες ψίχουλα  αλλά βέβαια  θα έρθει η υπηρέτρια να τα μαζέψει (εδώ, να σημειώσω πως από τον Νικόλα έχω ακούσει και το : "Τι είμαι εγώ υπηρέτριος να μαζέψω τα παιχνίδια μου???"
Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αργήσει η ώρα που θα πω: Δε με νοιάζει τι κάνουν του κόσμου τα παιδιά , όταν σου λέω να είσαι πίσω στις 9:00 θα είσαι 9 παρά πέντε όχι και πέντε!!!!!"  και  " ξέρεις τι θυσίες έχω κάνει εγώ για σένα?????"
μπρρρρρρρρρρ!!!!!! 
Μέχρι τότε όμως....... ζουζούνια μου σας αγαπώ πάρα πολύ και που και πού μπορούμε να χοροπηδάμε μαζί  στο κρεβάτι...... για όσο μας αντέξει!!!!


p.s.Μια φίλη κάποια στιγμή είχε απαντήσει στη μαμά μου που μας έλεγε να δω εσείς τι θα λέτε στα δικά σας τα παιδιά ... εμ βέβαια -λέει η Δέσποινα- τα ίδια θα λέμε κι εμείς τόσες φορές που έχουμε ακούσει την ίδια κασέτα έχει καταγραφεί στο DNA μας!!! Ρε λες να φταίει αυτό τελικά???
Καταραμένο DNA!!!!!!

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

......Κι αν κάποιος άγνωστος θέλει να με γνωρίσει?



Τον τελευταίο καιρό έχει προκύψει το εξής θέμα με τον Νικόλα: ποιοι είναι οι άγνωστοι????
Ο Νικόλας είναι σχεδόν 4 χρονών. 
2 είναι τα σκηνικά που με οδήγησαν στην παραπάνω απορία ή μάλλον ΤΟΝ οδήγησαν στην παραπάνω απορία!

1) Χριστούγεννα και έχει βγει με τη γιαγιά του για κάλαντα έχουν πάει στο μαγαζί μιας φίλης να τα πει. Την χαιρετάει και φυσικά της τα λέει. Έρχεται η υπάλληλος της φίλης, του μιλάει .... ξανά.... ξανά.... τίποτα ο Νικόλας λέξη! 
Γιαγιά: Αγόρι μου γιατί δεν της μιλάς της Βίκης?
Νικόλας:(κρυφά συνωμοτικά, καλά ρε γιαγιά δεν είπαμε ότι δεν μιλάμε σε αγνώστους?????
κάγκελο η γιαγιά...

σκηνικό 2ο. Είμαστε στην είσοδο της οικοδομής που  πρόσφατα μετακομίσαμε και περιμένουμε το σχολικό να έρθει να τον πάρει. Μπαινοβγαίνει γειτόνισά που χαιρετιόμαστε καθημερινά και προσπαθεί η αθώα να του πιάσει κουβέντα ( είναι και 8 το πρωί) μάταιος κόπος ο Νικόλας κουβέντα!!!!

Το μεσημέρι επιστρέφει, 
Μαμά: ρε καλό μου γιατί δεν της μιλούσες της κυρίας Ρένας το πρωί?
Νικόλας: αφού δεν την ξέρω βρε μαμά. Δεν είπαμε ότι δε μιλάμε σε αγνώστους????
Μαμά (απεγνωσμένη προσπάθεια) Μα την κυρία Ρένα την βλέπουμε κάθε πρωί  μας χαιρετάει δεν είναι ευγενικό να μην την χαιρετάς!
Νικόλας:Και τότε ποιοι είναι αυτοί οι αγνώστοι?????
Μαμά:¨ Άγνωστοι (διορθώνω κι εγώ τρομάρα μου) Εεεε άγνωστοι είναι αυτοί που δεν τους γνωρίζουμε
Νικόλας: Κι αν κάποιος άγνωστος θέλει να με γνωρίσει??????
Μαμά: !!!!!!!!!!!


Κι έρχομαι τώρα εγώ η μάνα κι αναρωτιέμαι, 1ον ποιος είναι πράγματι άγνωστος για τα παιδιά μου? 2ον ποια είναι αυτή η λεπτή γραμμή που τα κάνει είτε αγενή , είτε προσεκτικά με ανθρώπους του όχι και τόσο κοντινού περιβάλλοντος?
Μια σοφή απάντηση ήρθε  από την γιαγιά: αν δεν είναι μαζί σου ο μπαμπάς ,η μαμά  παππούς γιαγιά δεν θα μιλάς σε ανθρώπους που δεν γνωρίζεις!
Είναι όμως αυτή η λύση;


First time blogger!!!



    Ε ναι λοιπόν το πήρα απόφαση θα γίνω μάνα blogger!!!xaxax  Είναι κάτι άλλωστε που είχα σκοπό να κάνω πολύ καιρό τώρα (βλ. από το πρώτο μου βλαστάρι  αλλά ένεκα οι οικογενειακές υποχρεώσεις όλο και το παρατούσα !!  Για την ακρίβεια είχα σκοπό να ξεκινήσω από την προ παιδιών εποχή μου αλλά..... είπαμε ένεκα οι υποχρεώσεις   Ως εδώ όμως  ήρθε η ώρα να κάνω η μάνα  το ΌΝΕΙΡΟ μου πραγματικότητα!!!!!
( κι εδώ γελάνε)
Κι όλα αυτά γιατί βρήκα ένα όνομα να μου αρέσει!!!