Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

It's Christmassssss time!!!!

 Καλά το ξέρω είμαι πολύ γαϊδούρι!!!!  εξαφανίστηκα και δεν εχω δώσει σημείο ζωής πόσους μήνες αλλά λίγο τα  βαφτίσια του επικίνδυνου λίγο η δουλειά που ξεκίνησε ε πολύ θέλει ο άνθρωπος να κλατάρει???? προς το παρών λοιπόν μια φώτο από το δεντράκι μας για να μπούμε στο κλίμα και η  συνέχεια στις οθόνες σας!!!!!




p.s. Άσε που πρεπει κάποια στιγμή να βαλω και φωτο από τα βαφτίσια του επικίνδυνου με θέμα.... a cat in the hat!

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Ε ναι, τώρα είμαι ευτυχισμένη!!!!!!!!!



   Χθες βράδυ είμαστε στο τραπέζι με τον στεφάνιο και τρώμε ( εγώ τρώω μια σαλάτα χόρτα γιατί είμαι και πολύ fit είπαμε -δε θέλω σχόλια-) Ο μικρός Νικόλας αφού έχουμε αναλύσει μίση ώρα το περιεχόμενο του ψυγείου παύλα ντουλάπι καταλήγει ότι θα φάει για βραδινό μπισκοτάκια  και γάλα!
Κάποια στιγμή εμφανίζεται στο τραπέζι (αφού έχει φάει τα μπισκοτάκια με το γάλα που λέγαμε!)

Μικρός Νικόλας: Μαμάαα τι τρως?
Άμοιρη μάνα: Σαλατουλα χορταράκια αγάπη μου , θέλεις?
Μικρός Νικόλας: Ναι θέλω
Άμοιρη μάνα: Αχ βρε Νικολή μου, αν ήξερες τελικά  τι θέλεις  να φας θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη.
Μικρός Νικόλας: Ξέρω, χόρτα! Μαμά, τώρα είσαι ευτυχισμένη????????
Άμοιρη μάνα: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Καλέεεε, βραβεύτηκα η μάνα!!!!


 Βραβεύτηκα λοιπόν η μάνα και όχι από οπουδήποτε αλλά από ΤΗΝ Ελληνίδα Μάνα που σαν την μάνα δεν έχει !!!! ( αν και για να με βραβεύσει κι αυτή δεν πρέπει να είναι στα καλά της!)

Να και τα βραβεία μου, που απ'ότι κατάλαβα πάνε δώρο με τα σεμεδάκια(άκου δεν έχει στο λεξικό τα σεμεδάκια)!!!




Απ' ότι με ενημέρωσε η γραμματέας μου θα πρέπει να δώσω και ένα mini intrview για το κοινό μου!Λοιποοοον μια στιγμή να πάρω το σοβαρό μου!(γκουχ γκουχ καθαρίζω και λαιμό)




1) Τι σας οδήγησε να ξεκινήσετε το blog σας; 

Γιατί αν δεν τα πω κι εγώ η μάνα κάπου αρά ή γρήγορα θα έρθουν  τα παλικάρια να μου φορέσουν εκείνα τα πολύ σικάτα πουκάμισα που δένουν στην πλάτη(είδατε τι ωραία το έθεσα ) Λοιπόν όλο έλεγα  τα τελευταία 4 χρόνια να κάνω κι εγώ ένα blogaki αλλά όλο το ανέβαλα ( καθ' ότι είμαι και πολύ τύπος του εδώ και τώρα). Και ξαφνικά ένα βράδυ τρώω μια φλασιά με το όνομα (βασικά πρώτα το μάνα κουράγιο σκέφτηκα-μάλλον πάλι σκασμένη θα ήμουνα- αλλά τελικά πρέπει να ήταν πιασμένο) και μετά μου ήρθε το manamanoulamama γιατί είπαμε σαν τη μανούλα δεν έχει! 


2) Ποιο είναι το θέμα του blog σας, με τι ασχολείται;

Βασικά τα παιδιά  τα δικά μου, αλλά και τα άλλα  και γενικά ότι μου κάνει κλικ στο διαδίκτυο και δεν χωράει στα αγαπημένα μου, κάτι σαν ατζέντα-ημερολόγιο αλλά στο πιο public όμως.


3) Από πού βρίσκετε την έμπνευσή σας;

Απ'όλα, από τους γιους μου, από κάτι που είδα, που διάβασα....


4) Σχεδιάζετε από πριν το περιεχόμενο του blog σας;

Κάποιες φορές γράφω σε χαρτοπετσέτες ένα θέμα που με σκάει (στα μωρομάντηλα δεν μπορείς να γράψεις τελικά μην το δοκιμάσετε)  για να θυμηθώ όταν βρω χρόνο να το περάσω στο blog αλλά έχει αρχίσει και αυξάνεται επικίνδυνα ο αριθμός των χαρτοπετσετών και μάλλον θα αρχίσω να κάνω scan και post!!!!! Που να τα προλάβω όλα η μάνα!


5) Έχετε νέες ιδέες για το blog σας;

Έχω πανάθεμα με αλλά δεν βρέθηκε ακόμα USB καλώδιο να συνδέσω το μυαλό μου με το pc και με  bluetooth δεν ξέρω να τα στείλω!


6) Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;

Εξαρτάται από το τι χρόνο θα μου αφήσουν τα λουλούδια μου!


7) Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για εσάς να δημιουργήσετε;

Μάλλον όταν λείπει ο μικρός Νικόλας στο σχολείο και ο αθώος κοιμάται, ή αργά το βράδυ.


8) Τι θα θέλατε να ξέρει ο κόσμος για σας;

Ότι ακόμα δεν είμαι για δέσιμο αντέχω. Α! και αν προλάβω 1ον-λόγω συνταξιοδότησης- και  2ον να ψήσω και τον στεφάνιο να κάνουμε και μια κόρη γιατί μια κυριούλα μου είπε όταν με είδε με δυο γιους :"Να κάνεις και ένα κοριτσάκι, του αγοριού η μάνα είναι πάντα πεθερά, του κοριτσιού είναι πάντα μάνα  δεν το πολυκατάλαβα αλλά δεν μου φάνηκε και πολύ καλό-.χαχαχα

9) Ποια είναι τα hobbies σας;
Blog, cinema, κατασκευές, μουσική, φωτογραφία και διάβασμα οχι απαραίτητα με ατήν την σειρά!


Λοιπόν για το άλλο βραβείο θα πρέπει να πω 11 πράγματα για μένα έ? για να δούμε

1)Σήμερα έκλεισα τα 34 

2) Έκανα αποκέντρωση τα τελευταία 3 χρόνια από Αθήνα - επαρχία

3) Είμαι μάνα-κουράγιο δύο αγοριών του μικρού Νικόλα 4 χρονών και το αθώου 7 μηνών

4)Αγαπώ τη θάλασσα πολύ και υποφέρω που η πόλη που μένω τα τελευταία 3 χρόνια δεν έχει.

5) Είμαι με τον στεφάνιο (εκ του στεφάνι κορώνα στο κεφάλι μου) 11 χρονιά τα    6 παντρεμένοι

6) Είμαι απότομη, φωνακλού,ξεροκέφαλη και απόλυτη όταν έχω δίκιο(δηλαδή πάντα

7) Ξεκίνησα τις σπουδές μου ως "μπετατζου" (βλ.  μηχανικός Έργων Υποδομής) αλλά δεν άντεχα να ζυμώνω κεφτεδάκια με λάσπη πρωί πρωί και έκανα στροφή στο πιο καλλιτεχνικό και ασχολήθηκα με τη διακόσμηση και τον σχεδιασμό επίπλων , μέχρι που ήρθε η  ριμάδα  η κρίση και μας ρήμαξε εμάς τους καλλιτέχνες!!!!!

8)Φοράω τις κάλτσες μου πάντα ανάποδα όχι γιατί είμαι πεντάμορφη  και φοβάμαι μη με ματιάσουνε αλλά γιατί με ενοχλούν οι ραφές!!!!

9)Μπορώ να ζήσω χωρίς ζάχαρη ποτέ όμως χωρίς αλάτι

10) Είμαι φυσική καστανή (αν και έχω δοκιμάσει όλα τα χρώματα στο κεφάλι μου

11)Όταν θα αρχίσω να γκριζάρω ή να ασπρίζω θα τα βάψω κόκκινα!
Αυτά


Τώρα θα πρέπει να δώσω κι εγώ με τη σειρά μου τα βραβεία μου σε 11 άλλα (δεν έχω τόσα) blog  τα οποία όμως τα  περισσότερα  είναι μεγαλύτερα από μένα καθότι το δικό μου σπιτάκι είναι καινούριο του κουτιού που λένε!!!
Λοιπόν:



Και τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω εκτός από τη δικιά μου Ελληνίδα μάνα που με έκανε τόσο λαμπερή και απαστράπτουσα και τη άλλη, για άλλη μια φορά που με βράβευσε (περιμένω σετ σεμεδάκια) θα σου στείλω κι εγώ έναν τραπεζοκαρέ!

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Πας καλά κυρά μου, τι τσιμπάς???????


Τα 'χω πάρει τελείως τον τελευταίο καιρό και ο λόγος οι άσχετοι στο δρόμο που θέλουν να "χαρούν" τον  "αθώο" και του αλλάζουν τα φώτα στο τσίμπημα!

Ας τα πάρω όμως από την αρχή , ο μικρός Βούδας αισίως έχει κλείσει τους 7 μήνες είναι ένα πολυυυυυυυυυυυυυυυ ήρεμο μωρό το άλλο του καλλιτεχνικό όπως προείπα είναι αθώος, ε και  είναι και λίγο τσουπωτο μωρό ( παρόλο που θηλάζει και συνήθως αυτά τα παιδιά πεινάνε και δεν παίρνουν βάρος...... ναι το έχω ακούσει και αυτό!)

 Μέχρι τώρα φορούσαμε ζακετακια μπουφανακια ήμασταν τέλος πάντων προφυλαγμένοι από το κακό  Από τότε που άνοιξε ο καιρός και βάλαμε τα κοντομάνικα (για τα σορτσάκια δεν το συζητώ ΤΟ ΔΡΑΜΑ) ε έχει αρχίσει ο Γολγοθάς του μικρού Βούδα! Περνάνε διάφορες άσχετες δίπλα από το καρότσι του και τσιμπάνε μπρατσακι  μπουτάκι και δεν συμμαζεύεται !

Τώρα θα μου πεις κι εσύ κυρα μου τι κάνεις αφήνεις να σου πειράζουν το μωρό?????

Ρε παιδιά αλήθεια δεν προλαβαίνω να αντιδράσω .... είναι αυτό που γίνεται κάτι μπροστά στα μάτια σου και μέχρι να σκεφτείς  "καλά δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθια" έχει φύγει ήδη 50 μέτρα πιο κάτω και δεν αξίζει τον κόπο να της την πεις γιατί πρώτον δεν την προλαβαίνεις και δεύτερον δεν θα την ξαναδείς γιατί πολύ απλά δεν την ξέρεις. Παρ' όλ' αυτά μένεις με την απορία της αγελάδας στον βλέμμα και με το μικρο Βούδα με χαλασμένη Νιρβάνα(όχι το παγωτό,  την άλλη της ηρεμίας) η παιδίατρος λέει πες τους ότι έχει δερματιτιδα και δεν κάνει να τον πειράζουν, μα καλή μου σε ποιον να το πω στον καπνό!!!! 

Και άντε αν είναι καμιά θεία του μωρού, ή γνωστή,  ή φίλη να της την πεις ( το'χω κάνει  αλλά σε έναν περαστικό δεν έχει νόημα!!!!

Χθες μόνο, μετάνιωσα που δεν μίλησα,  ο αθώος στο sling με πυρετό,  πηγαίνουμε στην παιδίατρο και   προσπαθώ να τον έχω ήρεμο γιατί είναι και βασανισμένο το καημένο και μια κυρία δίπλα μου στο ταμείο του μαγαζιού που περιμένω με ένα μωράκι επίσης,  στο καρότσι του δίνει μια στο χέρι να τον "χαρεί"! Φεύγω από το μαγαζί που ήμουνα και παραμιλάω στο δρόμο πως θα αντιδρούσε αυτή η γυναίκα αν της τσιμπούσα το παιδί και αμέσως σκέφτομαι τι μου φταίει το καημένο αν η μάνα του , γιαγιά του , θεία του  είναι βλήμα!!!!!!!!

Λοιπόν κυρίες μου (γιατί αυτές είναι που τα κάνουν αυτά , δεν μου έχει τύχει κανένας άντρας ακόμα) το νου σας γιατί την επομένη φορά μάλλον θα αντιδράσω και ίσως τότε εάν έρθετε στη θέση του "αθώου" να καταλάβετε τη  μα....κία  κάνετε!!!!!!

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Η πρώτη του συνταγή ή ένας master chef junior ξυπνά!

 

(πριν από λίγο)
Είμαι στο κρεβάτι και ξαπλώνω  δίπλα στον πονεμένο από δόντι και άρρωστο Ηλία! Ο Νικόλας βλέπει παιδικό στο σαλόνι ξαφνικά έρχεται ένα χέρι και με αρπάζει από τον ώμο: 
Νικόλας: Μαμά σήκω σου λέω μου ήρθε να κάνω μια συνταγή
Μαμά: μμμμμ καλά
Νικόλας: Σήκω σου λέω πρέπει να την κάνουμε τώρα 
Μαμά: μμμ  καλά  
Νικόλας: σηκωωωω
Μαμά: τι παιδί μου τι είναι?(απορία στο μάτι)
Νικόλας: Πρέπει να κάνουμε μια συνταγή για γλυκό
Μαμά: καλά αγάπη μου σε λίγο
Νικόλας: Τώρα ελααααα(σηκώνομαι βαριεστημένη)

πάμε στην κουζίνα και μου αρχίζει την συνταγή (αφού βλέπω οτι δεν γλιτώνω λέω άντε μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει να τελειώνουμε!
ορίστε λοιπόν η συνταγή του chef! χαχαχαχα την παραθέτω όπως μου την είπε (οι σημειώσεις είναι από μένα)
Νικόλας: Βάζουμε στο μίξερ πρώτα λίγο γλυκό (σημ. λίγη κρέμα ρυζάλευρο του Ηλία)
Νικόλας: μετά βάζουμε τα μπισκοτάκια..... (πάω ο αθώα βοηθός να τα ρίξω ολόκληρα στο multi)
Νικόλας: όχι έτσι ρε μαμά
το γλυκο με την ασπρη ζαχαρη χαχαχα

 τα σπάμε πρώτα (3 oraio, 2 nutricia του Ηλία, και 2 πτιμπερ με σοκολάτα)
Βοηθός: ναι ιιιιιι  μετά???( αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρων)
Νικόλας: μετά  βάλε μου λίγο γάλα (βάζω κάνα 2 κουταλιές της σούπας)
Νικόλας: μπράβο μαμα
Νικόλας: και τα χτυπάμε δυνατά!
(οk  αυτό το ΄χω)
Νικόλας: όχι  έτσι ρε μαμά ποιο καλά, ρε βοηθέ  εσένα θα περιμένω?????( μου βάζει και χέρι!)
Νικόλας: τώρα βάλε λίγη φραουλίτσα (  1 φράουλα) άσε να χτυπήσω όμως εγώ !
και στο τέλος λίγη φραουλίτσα  από πάνω για να γίνει όμορφο!!!!!(!!!!!!! βλέμμα απορίας!)(οκ τη φραουλα με αφησε να την κόψω!)

Νικόλας: και μετά βάλε λίγη άσπρη ζάχαρη από πάνω ( σημ. άχνη ζάχαρη) 

ορίστε και η φώτο το γλυκό με τη συνταγή γραμμένη απο τα χεράκια του!

το γλυκό και η συνταγή

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Δε με νοιάζει τι κάνουν του κόσμου τα παιδιά!



Και κάπου εκεί γίνεσαι αυτό που πάντα φοβόσουν .... η μάνα σου!!!!! Πιστεύεις ότι εσύ θα είσαι η εξαίρεση στον κανόνα και θα αποφύγεις όλα εκείνα τα κλισέ που συχαινόσουν  να ακούς από τους γονείς σου!!!! και από τη μια στιγμή στην  άλλη ακούς τον εαυτό σου να ουρλιάζει : έτσι να μιλάς στους φίλους σου σ' εμένα θα μιλάς πιο όμορφα το άκουσες ????
Δεν μπορώ να καταλάβω όμως ποια ακριβώς στιγμή χάνεται η μπάλα. Ξεκινάς με τις καλύτερες των διαθέσεων και υποσχέσεις  για αιώνια κατανόηση..... Μάλλον είναι εκεί στο πρώτο " όχι , μη, πρόσεχε" που αρχίζει το κακό. για να εξελιχθεί στο  " Τί λεμεεεεεε??? "  ή "Εκατό φορές το είπα δεν πηδάμε πάνω στο κρεβάτι" ( άσχετα αν ψοφάς κι εσύ κάποια στιγμή να το κάνεις αλλά είσαι 1000% σίγουρη πως με το πρώτο σάλτο θα βρεθείς στο κρεβάτι της από κάτω να  κοιτάζει μια εσένα μια το τρύπιο ταβάνι της με απορία!!!!!)
  Νομίζω πως από κει και πέρα είναι πολύ εύκολο να σε πάρει η κάτω βόλτα  και να πεις " πάλι γέμισες ψίχουλα  αλλά βέβαια  θα έρθει η υπηρέτρια να τα μαζέψει (εδώ, να σημειώσω πως από τον Νικόλα έχω ακούσει και το : "Τι είμαι εγώ υπηρέτριος να μαζέψω τα παιχνίδια μου???"
Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα αργήσει η ώρα που θα πω: Δε με νοιάζει τι κάνουν του κόσμου τα παιδιά , όταν σου λέω να είσαι πίσω στις 9:00 θα είσαι 9 παρά πέντε όχι και πέντε!!!!!"  και  " ξέρεις τι θυσίες έχω κάνει εγώ για σένα?????"
μπρρρρρρρρρρ!!!!!! 
Μέχρι τότε όμως....... ζουζούνια μου σας αγαπώ πάρα πολύ και που και πού μπορούμε να χοροπηδάμε μαζί  στο κρεβάτι...... για όσο μας αντέξει!!!!


p.s.Μια φίλη κάποια στιγμή είχε απαντήσει στη μαμά μου που μας έλεγε να δω εσείς τι θα λέτε στα δικά σας τα παιδιά ... εμ βέβαια -λέει η Δέσποινα- τα ίδια θα λέμε κι εμείς τόσες φορές που έχουμε ακούσει την ίδια κασέτα έχει καταγραφεί στο DNA μας!!! Ρε λες να φταίει αυτό τελικά???
Καταραμένο DNA!!!!!!

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

......Κι αν κάποιος άγνωστος θέλει να με γνωρίσει?



Τον τελευταίο καιρό έχει προκύψει το εξής θέμα με τον Νικόλα: ποιοι είναι οι άγνωστοι????
Ο Νικόλας είναι σχεδόν 4 χρονών. 
2 είναι τα σκηνικά που με οδήγησαν στην παραπάνω απορία ή μάλλον ΤΟΝ οδήγησαν στην παραπάνω απορία!

1) Χριστούγεννα και έχει βγει με τη γιαγιά του για κάλαντα έχουν πάει στο μαγαζί μιας φίλης να τα πει. Την χαιρετάει και φυσικά της τα λέει. Έρχεται η υπάλληλος της φίλης, του μιλάει .... ξανά.... ξανά.... τίποτα ο Νικόλας λέξη! 
Γιαγιά: Αγόρι μου γιατί δεν της μιλάς της Βίκης?
Νικόλας:(κρυφά συνωμοτικά, καλά ρε γιαγιά δεν είπαμε ότι δεν μιλάμε σε αγνώστους?????
κάγκελο η γιαγιά...

σκηνικό 2ο. Είμαστε στην είσοδο της οικοδομής που  πρόσφατα μετακομίσαμε και περιμένουμε το σχολικό να έρθει να τον πάρει. Μπαινοβγαίνει γειτόνισά που χαιρετιόμαστε καθημερινά και προσπαθεί η αθώα να του πιάσει κουβέντα ( είναι και 8 το πρωί) μάταιος κόπος ο Νικόλας κουβέντα!!!!

Το μεσημέρι επιστρέφει, 
Μαμά: ρε καλό μου γιατί δεν της μιλούσες της κυρίας Ρένας το πρωί?
Νικόλας: αφού δεν την ξέρω βρε μαμά. Δεν είπαμε ότι δε μιλάμε σε αγνώστους????
Μαμά (απεγνωσμένη προσπάθεια) Μα την κυρία Ρένα την βλέπουμε κάθε πρωί  μας χαιρετάει δεν είναι ευγενικό να μην την χαιρετάς!
Νικόλας:Και τότε ποιοι είναι αυτοί οι αγνώστοι?????
Μαμά:¨ Άγνωστοι (διορθώνω κι εγώ τρομάρα μου) Εεεε άγνωστοι είναι αυτοί που δεν τους γνωρίζουμε
Νικόλας: Κι αν κάποιος άγνωστος θέλει να με γνωρίσει??????
Μαμά: !!!!!!!!!!!


Κι έρχομαι τώρα εγώ η μάνα κι αναρωτιέμαι, 1ον ποιος είναι πράγματι άγνωστος για τα παιδιά μου? 2ον ποια είναι αυτή η λεπτή γραμμή που τα κάνει είτε αγενή , είτε προσεκτικά με ανθρώπους του όχι και τόσο κοντινού περιβάλλοντος?
Μια σοφή απάντηση ήρθε  από την γιαγιά: αν δεν είναι μαζί σου ο μπαμπάς ,η μαμά  παππούς γιαγιά δεν θα μιλάς σε ανθρώπους που δεν γνωρίζεις!
Είναι όμως αυτή η λύση;